Zet de radio op - Het is Grand Theft Auto Vice City

Het is moeilijk te geloven dat GTA: Vice City voor het eerst uitkwam meer dan een decennium geleden. Ik heb geweldige herinneringen aan de console- en desktopversies, dus ik wilde graag een exemplaar bij zich hebben om de uitstekende soundtrack-boxset aan te vullen.

Ik wist al dat de game uitstekend was, met zijn gigantische stad, diepe atmosfeer en vrij zwervende gameplay, dus mijn grootste zorg was of een dergelijke complexe game eigenlijk wel op een draagbaar apparaat zou kunnen worden gespeeld. Het is de aankoop zeker waard, maar ik heb wel wat reserveringen ...

Vind je het artikel leuk? Je moet je abonneren en volg ons op Twitter.

Het spel

Vice City is een van mijn favoriete games ooit. Ik heb het uitgespeeld toen het tien jaar geleden voor het eerst uitkwam, en dan weer in 2011 nadat ik alle GTA-games voor een paar dollar in een Steam-uitverkoop had gehaald. Zelfs na die kloof van acht jaar kon ik me nog steeds mijn weg door de stad herinneren, alsof het een echte plaats was die ik in lange tijd niet had bezocht.

In het bijzonder herinnerde ik me waar deze sprong was.

Dit is indrukwekkend; na GTA3 (dat was echt revolutionair en enorm invloedrijk), gingen veel games de "sandbox" -route, inclusief gevestigde games in andere genres zoals extreme snowboarden. Vice City had veel te waarmaken en kon uiteindelijk worden beschouwd als slechts een van de vele sandbox-games die dat decennium uitbrachten, maar het werd uiteindelijk een van de beste games van die consolegeneratie. Hoe heeft het dat bereikt?

Atmosfeer

Vice City speelt zich af in een fictief Miami uit de jaren 80, wat blijkt uit de auto's, de mode, de hebzucht en vooral de muziek. De officiële trailer legt het gevoel goed vast:

De strook versnellen in de spelversie van een Ferrari Testarossa, waarbij de verblindende zonsondergang plaats maakt voor blauwe en roze neonlichten en de radio die Died In Your Arms laat schallen terwijl de DJ meezingt, vaak wordt genoemd als een dierbaar geheugen door degenen die speelde dit spel opgroeien.

En in tegenstelling tot veel games draagt ​​de stemacteurs echt bij aan de onderdompeling: de luidruchtige psychopatische hoofdrolspeelster van Vice City wordt geuit door Ray Liotta (Goodfellas), met in de hoofdrol naast Burt Reynolds, Dennis Hopper, Lee Majors en ander Hollywood-talent.

'Ey, ik loop hierheen!

Samen bepalen ze de verhaallijn van de opkomst van Tommy Vercetti onder de drugsdealers, gangsters en ander uitschot van de stad..

gameplay

In het geval dat je nog nooit een sandbox-game hebt gespeeld, is het idee dat in plaats van dat de game wordt opgesplitst in verschillende niveaus, waarbij elk level een kleine omgeving bevat, de game allemaal plaatsvindt in een enkele enorme omgeving, met missies verspreid over de hele wereld. jij om te voltooien. Om je van de ene naar de andere kant te helpen, kan elk voertuig in de game worden gekaapt: ren naar elke passerende auto en je kunt op een knop drukken om de bestuurder te dwingen het wiel te pakken.

Sommige missies zijn eenvoudige zaken: van A naar B naar C en terug naar A; de leden van de rivaliserende bende verslaan in een race; schiet alle vijanden neer die verschijnen zonder je baas te laten verwonden. Anderen zijn meer fantasierijk: rij op een motorfiets door een hindernisbaan op het dak; een jury intimideren door hun auto's in elkaar te slaan; gebruik een RC-helikopter om dynamiet te laten vallen bij de structurele zwakke punten van een gebouw. Verscheidene zijn behoorlijk frustrerend, maar je hebt meestal meer dan één beschikbaar om op elk moment uit te kiezen.

Ik maakte geen grapje over de RC-helikopter.

Optionele nevenmissies versnellen het verhaal niet, maar bieden beloningen die u kunnen helpen: een ambulance kapen en u kunt optreden als een paramedicus - op tijd genoeg patiënten naar het ziekenhuis krijgen en u krijgt een permanente boost voor uw maximale gezondheid . Je kunt ook verborgen pakketjacht gaan; er zijn er 100 verspreid over de kaart, en elke tien krijgt je een nieuwe wapen-pick-up of voertuig opgeslagen in je safehouse.

Maar de hoofdtrekking van alle GTA-games is hoe je altijd gewoon door de stad kunt rondvaren, op een rampage met een vlammenwerper kunt gaan of rondvliegen in een helikopter luisterend naar praatradio als je niet van de structuur van een missie. Het feit dat dit zo leuk is om te doen is dankzij de eerder genoemde uitstekende sfeer van Vice City.

Een van de vele daden van burgerlijke ongehoorzaamheid die je kunt plegen: de roltrap naar beneden.

De poort

Al het bovenstaande gold voor de originele PlayStation 2-versie van de game, dus laten we eens kijken naar wat er is veranderd voor de Android-poort..

grafiek

Ik speelde voornamelijk via Vice City op mijn Nexus 7, maar checkte het ook op mijn Galaxy Nexus. Het is vrij soepel voor beiden, hoewel (niet verrassend) beter werkt op de tablet dan de telefoon. Gelukkig bevatten de instellingen verschillende opties voor het aanpassen van de grafische prestaties, dus zolang je een van de telefoons hebt die vermeld staan ​​in de officiële lijst, zou je het in staat moeten stellen om te draaien met een fatsoenlijke framerate..

Rockstar stelt dat de poort "prachtig bijgewerkte grafische afbeeldingen, karaktermodellen en lichteffecten" heeft. Ik ben blij dat ze de moeite hebben genomen, maar ik betwijfel of ik het goed had gevonden als ze niets hadden veranderd - het originele spel ziet er vandaag nog steeds goed uit. Het meest opvallende verschil is dat elk personagemodel nu vingers heeft:

PC (boven) versus Android (onder)

Bovendien lijken de kleuren in de loop van de tijd veel meer verzadigd:

PC (boven) versus Android (onder)

Grotendeels, hoewel de veranderingen in deze schermafbeeldingen voor de hand lijken te liggen (zoals het ontbreken van letterboxing in de tussenfilmpjes van de Android-versie), was ik er tijdens het spelen niet van op de hoogte.

PC (boven) versus Android (onder)

Het belangrijkste is dat de game er geweldig uitziet en soepel loopt.

controls

Vice City is oorspronkelijk ontworpen om met een controller als deze te worden gespeeld:

Een PlayStation 2 Dual Shock 2

Tien gezichtsknoppen, twee analoge sticks (die dubbel zo klikbaar zijn) en vier schouderbumpers - en het spel maakte er gebruik van. Het is serieus indrukwekkend dat een aanraakscherm - dat in essentie beperkt is tot twee-bedrade bediening - bijna in de buurt van het oorspronkelijke bedieningsschema kan komen, maar het is een bewonderenswaardige klus. In feite voegt het zelfs enkele verbeteringen toe: er was bijvoorbeeld geen knijpen om te zoomen op de camera op de PS2.

Dat gezegd hebbende, het is nog steeds moeilijk om iets vloeiend of met precisie te doen. Ik voel me als iemand van de generatie van mijn ouders die voor het eerst een spel probeert te spelen met een moderne controller, voortdurend kijkend naar de knoppen, verbluft.

Het zijn de knoppen, ik zweer het.

De aanraakbedieningen zijn prima als je niet onder grote druk staat, maar als je door de politie wordt achtervolgd, is het zelfs moeilijk om een ​​handrem te draaien. Vliegen met een helikopter is een ander goed voorbeeld: ik ben weer onder de indruk van hoe ze de bediening hebben vereenvoudigd tot drie basisacties - beweeg omhoog / omlaag, kantel links / rechts / achteruit / vooruit, draai met de klok mee / tegen de klok in - maar met slechts twee duimen beschikbaar het is praktisch onmogelijk om alle drie soorten bewegingen tegelijk te combineren.

Gelukkig kun je voor een paar dollars een OTG-kabel kopen, waarmee je een USB-gamepad op het apparaat kunt aansluiten. Ik gebruikte een Xbox 360-controller voor het grootste deel van mijn speelduur en het standaardbesturingsschema past mooi (beter dan voor de pc, eigenlijk) - en dat is maar goed ook, want het kan niet opnieuw worden geconfigureerd. Er zijn veel gamecontrollers waar je ook een handset rechtstreeks in kunt knippen, en ik raad aan om er een te gebruiken, tenzij je veel geduld hebt.

anders

Een paar nummers zijn uit het spel gehaald (inclusief Billie Jean!), En in tegenstelling tot de iOS- en pc-versies kun je geen radiozender van je eigen muziek afspeellijsten samenstellen om het goed te maken. Dit voelt als een kleine tragedie, maar er zijn tal van andere uitstekende tracks op de in-game stations.

De belangrijkste verandering, gameplay-wise, is dat je onmiddellijk een missie opnieuw kunt proberen als je er niet in slaagt. In de console- en desktopversies van Vice City betekende het mislukken van een missie dat je helemaal terug moest naar het beginpunt, meestal na het opnieuw bevoorraden van je gezondheid, armor en munitie, dus dit is een zeer welkome verbetering.

Een geweldige toevoeging.

En als je de game afsluit terwijl je midden in een missie zit, kun je de volgende keer dat je hem laadt vanaf het begin van die missie verdergaan, in plaats van terug te vallen op je veilige punt. Beide wijzigingen stroomlijnen de gameplay echt wanneer je het verhaal doorspeelt.

En toch…

Ik ben dol op Vice City en Rockstar heeft het geweldig gedaan om het te porten naar een handheld-vormfactor, dus het spel krijgt al een 10/10-beoordeling van mij. Maar er is een probleem: het is duidelijk, vanaf het begin, dat de gameplay is niet ontworpen voor mobiel. Dat is het natuurlijk niet - het is van een jaar dat de best verkochte telefoons nog steeds polyfone beltonen en numerieke toetsenborden hadden en dat kleurenrasters nog maar net begonnen te verschijnen.

Mijn favoriete quote over de GTA-games komt uit dit artikel:

Probeer dit: vermeld Grand Theft Auto in een kamer vol met mensen die weten wat videogames zijn, en iemand zal dicht bij je in de buurt blijven, een beetje wijsvinger geven en hun stem laten zakken alsof ze je een groot verhaal willen vertellen secret: "Wil je weten wat er geweldig is aan die Grand Theft Auto-spellen? Negeer de missies, man. Negeer de missies en heb gewoon plezier. "

Deze poort staat je in de weg om gewoon plezier te maken. Vice City zou in theorie een geweldig, leuk mobiel spel moeten zijn; Ik zou mijn telefoon eruit moeten kunnen halen als ik vijf minuten heb om te doden, een vlammenwerper of een militaire helikopter ga pakken en loslaten. De chaos en vrijheid die GTA biedt, moeten echt goed overgaan op een zakapparaat.

Boom.

Maar dat is niet zo, want om toegang te krijgen tot een vlammenwerper of een helikopter moet je een aantal uren aan missies voltooien of genoeg verborgen pakketten verzamelen. Dit is een leuke uitdaging op een console als je met een goede controller speelt en waarschijnlijk een uur of twee aan de game besteedt; het is aanzienlijk minder leuk op een vier inch scherm met aanraakbediening.

De versies met een groot scherm bieden een eenvoudige manier om direct in actie te komen: pauzeer de game, tik in een cheatcode en een tank zal in de buurt spawnen, of het publiek wordt een bloeddorstige menigte, of je krijgt een selectie van wapens om mee te spelen. De Android-versie verdoezelt de toegang tot deze codes: je moet een USB-toetsenbord aansluiten of een speciale app voor een cheater kopen om ze helemaal in te voeren.

De iOS-versie biedt cloud saves, zodat je de missies op je iPad kunt spelen en kunt verdergaan waar je gebleven was op je iPhone. Met de Android-versie is dit technisch mogelijk, maar je moet iets slims overnemen met Tasker en Dropbox om de bestanden automatisch over te zetten [Opmerking: Of gebruik DataSync of Carbon als je geroot bent]. Toch betekent dit in ieder geval dat je een 100% complete game kunt vinden die online kan worden opgeslagen en in een van je save-slots kan worden opgeslagen.

Oh jongen, deze missie opnieuw.

Ik wou dat Rockstar het initiatief had genomen om de "Restart Mission" -dialoogvensters toe te voegen en deze verder te volgen om de rest van de game mobielvriendelijker te maken, en ik hoop dat ze dit doen voor de onvermijdelijke GTA: San Andreas-poort.

Tot slot

Ondanks mijn gemopper dat deze tien jaar oude consolegame niet perfect past bij mijn gewenste mobiele speelstijl, denk ik nog steeds dat Vice City een geweldige poort is voor een uitstekend spel tegen een eerlijke prijs. Houd er rekening mee dat u beter kunt genieten van een controller - en nog beter als u uw apparaat ook op een tv kunt aansluiten.

Als je het idee om een ​​gamepad voor je telefoon te krijgen niet leuk vindt, neem dan de desktopversie van Vice City de volgende keer dat het te koop is, en krijg in plaats daarvan iets als Super Hexagon voor je Android.