Uplink Hack Your Heart Out (The Legal Way)

Uplink, uitgebracht in 2001, was een computergame met culthits die je in de schoenen van een "Hollywood-hacker" bracht - denk aan WarGames of Swordfish. De hele game speelt zich af op een computerconsole, de verhaallijn wordt gecommuniceerd via in-game e-mails en de sfeer wordt versterkt door gespannen muziek en eenvoudige piepjes, wat aangeeft hoe dichtbij je bent om betrapt te worden.

Deze maand is Uplink opnieuw uitgebracht voor Android-tablets als een redelijk rechte poort (anders dan een muis en een toetsenbord gebruiken voor touchscreen-bediening). Hoe staat het vandaag??

Ik heb een lange geschiedenis met Uplink; het is moeilijk voor mij om het spel te scheiden van de nostalgie. Laat me je wat context geven voordat ik de game zelf kan beoordelen ...

Life of Gaming, soms

Naarmate ik ouder werd, is mijn smaak in games drastisch veranderd. Toen ik klein was, hield Super Mario Brothers, met zijn eenvoudige hop-en-squash-aanpak en lineaire kaarten, me behoorlijk tevreden. Ik zou uren achter de oude CRT-televisie doorbrengen, op een paar rode knoppen en pijlen bonzen, en me onderdompelen in de glitter en glamour van vroeg gamen. Toen werd ik ouder.

Oldschool gaming-geweld in Doom

Nadat mijn stem verdiept en haar op mijn gezicht begon te ontspruiten, wilde ik iets flitsers. Ik wilde een spel met geweld, lawaai en in sommige gevallen bloed. Er kwamen games als Doom en Duke Nukem. Ik herinner me dat ik Resident Evil van achter mijn bank speelde terwijl de angst zich door de hele wereld verspreidde. Tegen de tijd dat ik de middelbare school bereikte, genoot ik van meer complexe spellen zoals Metal Gear Solid. Het was goed ontwikkeld, mooi en speelde als een film. Mijn smaak evolueerde.

Later in mijn jeugd speelde ik slechts een handvol spellen tussen bandoefeningen en mijn parttime baan in de bioscoop. Die spellen waren typisch elke smaak die mijn vrienden leuk vonden. We hebben online strategiespellen gespeeld zoals Starcraft en Command & Conquer. Zelden speelde ik geen typen voor één speler meer. Ik was meer een sociale gamer geworden en verveelde me met beperkte verhalen en shoot-'em-up actiegames. Eerlijk gezegd bracht ik meer tijd door op computers die nuttige dingen deden. Ik bouwde en runde een server en had het schrijven opgepikt. Er was maar een beperkte tijd op de dag om met oude vrienden te spelen.

Uplink: een intro voor hacking

Voer Uplink in. Ik was bezig met het instellen van e-mail op mijn Red Hat Linux-server en was verveeld geraakt toen ik software aan het downloaden was. Ik ging op internet om de tijd te doden. Als je je kunt herinneren wanneer Yahoo cool was, dan zul je het waarderen dat ik het voor een zoekopdracht gebruik. Ik typte 'beste games op Linux' of iets dergelijks. Dit bracht me natuurlijk naar een aantal blogs van Linux's meest toegewijde gebruikers. Immers, als je zo diehard bent over Linux dat je het gebruikt om te gamen, kun je net zo goed een pinguïn voor huisdieren hebben.

Zoeken naar Yahoo Style, 2001

Na het doorbladeren van een paar forums, zag ik de naam "Uplink" voortdurend worden herhaald als het spel van keuze voor veel van de Linux-elites. De strategie ervan leek eenvoudig genoeg: hacken, niet betrapt worden, geld verdienen. De screenshots onthulden een relatief eenvoudig uitziende gebruikersinterface met een overwegend zwart en blauwe interface. Er waren niet veel toeters en bellen. Het leek allemaal vrij eenvoudig. Wil je een tijdje een hacker spelen? Dit was een gemakkelijke manier om het te doen.

Ik dook erin. Ik speelde een aantal dagen en genoot van het spel. Echter, zoals alle dingen in het leven van een tiener, gooide ik het na een paar weken opzij en keek nooit achterom. Dat is tot enkele jaren later.

Lange tijd na school heb ik nooit videogames aangeraakt. Ik had een oude clunker van een computer, een archaïsche telefoon, en overwoog zelfs niet om een ​​console te kopen sinds mijn laatste aankoop van de originele Playstation. Ik was te druk met het achtervolgen van vrouwen en rondhangen in pubs met collega's en vrienden. Omdat ik nooit thuis was, heb ik niet af en toe een vegging gemist voor een goed spel. Die dingen veranderden toen ik mijn baan op het slechtst mogelijke moment verliet, het begin van de economische crisis.

Op zoek naar een vaste baan voor bijna een jaar, vond ik mezelf met veel uren te vullen. In plaats van gek te worden over een joblijst na een joblist, besloot ik om wat stoffige CD's uit de oude tijd opnieuw te bekijken. Ik sloeg snel de gepensioneerde favorieten en ik bevond me op Valve's Steam-netwerk. Daar heb ik Uplink herontdekt.

Uplink heeft een heerlijk eenvoudige interface.

Die tijd, in mijn wereld van eindeloze vrije tijd en werkloosheid, ben ik van deze game gaan houden. Ik weet niet zeker of het mijn moeilijke financiële situatie was die me echt waardeerde om duizenden dollars te verdienen als een potentiële hacker of dat ik gewoon een duivel ben voor op economie gebaseerde games op mijn volwassen leeftijd. Hoe dan ook, ik heb weken en weken gespeeld en elk contract beschikbaar gemaakt. Ik nam grote bedrijven aan, verwoestte het leven van collega-hackers, bedekte mijn sporen met proxy's en logboekdelers en maakte naam als 's werelds meest vooraanstaande expert op het gebied van blackhat-hacking.

Kijk, ik heb eindelijk een baan. Mijn vrije tijd verdween weer en met geld om bier te kopen, vond ik thuis een zeldzame aanblik. Ik pakte mijn sociale leven op, net als ik ophield, ongepaste dingen zei tegen schattige meisjes in bars en wat lol kreeg met mijn vrienden. Uplink ging zoals elk ander spel weg en ik besloot om een ​​goede tijd door te brengen in de echte wereld.

Goede tijden evolueerden net zoals mijn smaak in andere dingen. Uiteindelijk vond ik mezelf verliefd op een mooi meisje en die avonden met rum en cola naar nachten in met een glas wijn. Net als de meeste mannen raakte ik gevangen in het net van de invloed van een vrouw en ze worstelde me erin. Ze stond me niet langer toe dwaas te handelen in het openbaar (meestal). En het was goed voor mij. Ik nam wat hobby's op, zoals schrijven, lezen, dingen bouwen ... en verrassing - videogames slopen terug in de mix.

Uplink (The Review)

Toen ik zag dat een Android-versie van Uplink was opgenomen in de nieuwste Humble-bundel, wist ik dat ik die moest kopen.

Vanaf het begin is Uplink echt te vormen.

Opduiken op Uplink op mijn tablet, met zijn onheilspellend en authentiek ogend inlogscherm, bracht een enorme nostalgie naar boven van een spel dat ik al tien jaar speel. De muziek, de donkere interface en de gameplay gaven herinneringen aan het blauwe pluizige tapijt van het kantoor van mijn familie, ruikten naar sigaretten die brandden en de smaak van goedkope bieren die zoveel jaren geleden ringen op mijn bureau achterlieten.

Een oud spel met nieuwe technologie

Ik heb het eerst op mijn Nexus 7 geïnstalleerd. Ik geef toe, ik worstelde met de interface een beetje op het 7-inch scherm. Omdat het spel ontworpen was voor grotere computermonitoren, vertaalde het zich niet volledig naar een kleine lei. Misschien word ik alleen maar ouder, maar de tekst leek klein en het was moeilijk om bepaalde elementen te lokaliseren en aan te drukken. Ik merkte dat ik zacht vloekte als ik de Monitor-bypass niet op zijn plaats kon zetten en ik vast kwam te zitten midden in het hacken van een bankserver.

Met wat oefenen, raakte ik bijna gewend aan de slechte schermgrootte-vertaling. Ik ging vrij snel door het spel, maar het leek nog steeds nieuw nadat ik het al jarenlang had verlaten. Toen merkte ik wat problemen op met de Android-poort. Ik kreeg gedwongen sluitingen. Veel. In eerste instantie dacht ik dat mijn duim was afgedreven en de 'starttoets' op mijn Nexus 7 had geraakt. Later heb ik vastgesteld dat dit niet het geval was. De game crasht willekeurig en gooit me terug naar de app-dock. Frustrerend, maar ik weigerde om het mijn liefde voor het spel te laten bederven.

Helaas werd het veel erger. Na een aantal uren te hebben gespeeld en door te gaan naar het punt waar ik geen kleine klusjes klopte bij het verwijderen van gegevens van farmaceutische servers (ja, dat zal je in het begin nogal wat doen), flitste het scherm zwart. Toen vervaagde het langzaam in een bericht. Het liet me weten dat ik een ongeautoriseerde account had en niet meer kon spelen. Wat!? Ik maakte een back-up naar het startscherm en elke keer dat ik me aanmeldde met dat account, werd hetzelfde bericht weergegeven. Ik heb de cache gewist, de tablet opnieuw opgestart, alles, nog steeds hetzelfde bericht.

Na een paar minuten zoeken, bleek dat anderen hetzelfde probleem hadden. Ik nam contact op met de ontwikkelaars en zij vertelden me dat het een oude code was die overblijft na de oorspronkelijke versie die het bericht heeft geactiveerd. Ze maakten een update later die avond beschikbaar en ik installeerde het. Helaas was dat personage dat ik gebruikte nog steeds buitengesloten. Het was urenlang werk verloren. Maar ik telde mijn verliezen en pakte hem vanaf het begin weer op.

De gameplay blijft staan

Buiten die etterende bugs die begonnen, was het net zoals ik me de game herinnerde en raakte ik al snel verslaafd. Je neemt de plaats in van een Uplink Agent die zijn brood verdient als een freelance computerhakker. Je kraakt in geclassificeerde servers, steel data, saboteert, manipuleert overheidsdossiers en je hebt zelfs je peers gearresteerd voor misdaden die ze niet hebben gepleegd.

Wijzig overheidsdatabases indien u dit wenst.

Je besteedt veel tijd aan het bedekken van je tracks, het gebruiken van je inkomsten voor computerupgrades en paranoïde zijn. Deze game gaat over "hightech computercriminaliteit en industriële spionage op het internet van de toekomst" - hoewel het originele spel in 2010 is ingesteld, is de term "toekomstig internet" een beetje onnauwkeurig.

Ondanks de vroege hik, zou ik deze game ten zeerste aanbevelen. Ik heb sindsdien geen nieuwe bugs meer tegengekomen, en ik hoop dat ik dat niet doe. Ik moest de beoordeling nog steeds tot 7 van de 10 markeren. Eén punt aangemeerd om de force te sluiten, een voor de aankondiging van de piraterij die veel werk in brand stak, en nog een voor de kleinere problemen met de schermgrootte van de tablet. Ik hoop dit nog een paar dagen na het spelen van het spel opnieuw te bekijken en te ontdekken dat ze misschien de problemen hebben gecorrigeerd. Ik heb het geluk dat een ASUS Transformer beschikbaar is met een groter scherm, wat enorm zou moeten helpen.

Als je een oude gamer bent zoals ik, een hacker wannabe, of gewoon geniet van een diep plot en verhaalgestuurde gameplay, dan is dit een overwinning voor jou.