De toekomst van technologie is consolidatie

Het is geen geheim dat ik van technologie houd. Technologie omringt me elke minuut van mijn leven, en ik besteed veel tijd aan interactie met het in verschillende contexten, of dat nu op mijn computer werkt, op Reddit en dergelijke op mijn tablet bladert, of games op mijn console spelen ( en ja, ik mijd bewust merknamen omdat dit artikel niet over loyaliteiten of rivaliteit gaat).

Vijf jaar geleden waren smartphones (als je ze zo zou noemen) niet echt gebruikelijk, en tablets als een populair consumentenapparaat waren iets van de toekomst. Denk er eens over na: in die paar korte jaren hebben we twee belangrijke toevoegingen gekregen aan ons technologische leven. Veel andere technologie-gerelateerde industrieën hebben tijdens de periode ook aanzienlijke vooruitgang geboekt, waaronder tv-aanbiedingen van Apple en Google.

Dit is geweldig ... behalve dat de apparaten allemaal gescheiden zijn. Ik kijk uit naar een toekomst waarin ik slechts één kernapparaat en een reeks verschillende vormfactoren heb.

Onze levens bevatten nu technologie in zoveel verschillende vormfactoren.

Om me heen heb ik vier belangrijke apparaten: de computer waarop ik aan het typen ben, een telefoon, een tablet en een spelconsole. Naarmate onze groep apparaten is uitgebreid, heeft ook onze behoefte om alles gesynchroniseerd te houden. We willen overal toegang tot onze content, zodat de film die we kopen alleen kan worden bekeken op onze tablet of op onze tv via een gameconsole. En de grote bedrijven hebben gewerkt om dit te realiseren via diensten zoals iCloud, waar inhoud en gegevens overal en altijd toegankelijk zijn..

Maar al deze synchronisatieservices doen hetzelfde en proberen een enkel systeem na te bootsen. Zou het niet cool zijn als we eigenlijk slechts één apparaat hadden dat alles opsloeg, zonder de noodzaak om tijd, moeite of geld door te brengen met het synchroniseren met anderen?

Verschillende bedrijven hebben geprobeerd om een ​​notebook in de markt te zetten dat wordt aangedreven door de interne onderdelen van uw smartphone. In 2011 probeerde Motorola dit te doen met de Atrix, door de telefoon een notebookshell te laten voeden met een desktop-achtige interface. Het display, het trackpad en het toetsenbord werken allemaal samen met de telefoon, maar schalen gewoon wanneer dat nodig is.

Omdat ik veel tijd doorbreng met surfen en schrijven, kan ik alles wat ik doe op mijn telefoon bereiken, maar de kleine vormfactor maakt het een plezierige ervaring. Deze notebook-shells brengen de telefoon tot een meer traditionele vormfactor, en op dat formaat kan ik productief zijn, zonder me ooit zorgen te hoeven maken over de inhoud die later met mijn telefoon moet worden gesynchroniseerd.

The Clambook.

Het Clambook heeft onlangs mijn aandacht getrokken. Als je er een Ice Cream Sandwich op aansluit, krijg je in wezen de tabletversie van ICS op het scherm van de notebook, maar dan een die via het trackpad wordt gemanipuleerd. Natuurlijk, Ice Cream Sandwich heeft waarschijnlijk niet alle functies van Mac OS X of Windows (hoewel je toegang zou hebben tot een paar apps op desktopniveau zoals Firefox), maar het heeft alles wat ik nodig zou hebben - en, nogmaals, het is op een apparaat dat niet onafhankelijk is, maar georiënteerd rond een apparaat dat je al overal bij je hebt.

Stel je voor dat je je hele technologische leven bij je hebt, waar je ook gaat. Verbind uw telefoon gewoon met een Clambook en u hebt toegang tot al uw werk, bestanden en alles.

Er zijn duidelijk mensen voor wie dit niet geschikt zou zijn. Maar, in ieder geval persoonlijk, houd ik gewoon van het idee dat ik alles op één apparaat kan doen, gewoon gekoppeld aan een aantal vormfactoren. Stel je voor dat je zit, werkt aan je telefoon via de proxy van een Clambook terwijl het tv-programma's of films streamt naar je tv via de ether.

Ecosystemen worden sterker en de pogingen van Google, Microsoft en Apple om hun krachten te vergroten, geven dit duidelijk aan. Hoewel deze producten in het verleden niet succesvol waren, zullen we hopelijk binnenkort in staat zijn om onze levens op een enkel apparaat te leven.