Geheugencompressie in Windows 10

Geheugen is een belangrijke factor bij het sneller verwerken van verschillende taken. Omdat het elektronisch geheugen is, is het kostbaar en kunnen de meeste mensen zich geen enorme hoeveelheid RAM veroorloven. Er is ook een limiet op RAM die de besturingssystemen kunnen ondersteunen. Maar de Geheugencompressie functie in Windows 10 zorgt ervoor dat u samen met het paginabestand een optimaal en gebalanceerd RAM-gebruik krijgt. Het nieuwe besturingssysteem wordt geleverd met geheugenoptimalisatie die compressie van gegevens omvat die het elektronische geheugen bezetten. In het artikel wordt beschreven hoe oudere Windows-versies het geheugen hebben beheerd, wat de functie voor geheugencompressie is en hoe Memory Compression in Windows 10 werkt.

Geheugenbeheer in oudere Windows-versies

In Windows is het hele geheugen verdeeld in drie verschillende delen:

1. Random Access Memory (elektronisch geheugen)
2. Pagefile (uitbreiding van RAM op harde schijf)
3. Harde schijf en andere soorten opslagsystemen

In de oudere versies was het nodig om een ​​goede hoeveelheid ruimte op de harde schijf toe te kennen aan pagefile.sys dat fungeerde als een uitbreiding van het elektronische geheugen. Geheugenbeheer in oudere versies van Windows was eenvoudig en recht. Sla de applicaties en bijbehorende data die momenteel actief zijn op in het elektronische geheugen en verzend de minst gebruikte gegevens naar pagefile.sys. Terwijl de traditionele toepassing in het hoofdgeheugen verbleef, werd het datagedeelte vaak naar pagefile geduwd als het niet lang werd gebruikt. Als de capaciteit van het paginaframe is overschreden, zijn de gegevens op het paginaframe vervangen. In dat geval, als de toepassing - die zich nog in het elektronische geheugen bevond - oude gegevens vereiste, moest deze opnieuw in de RAM worden geladen vanaf de harde schijf of andere opslagapparaten - wat betekent dat het meer tijd kostte om gegevens te lezen of te schrijven.

Met andere woorden, applicaties en meest recente gegevens bevinden zich in RAM, vaak gebruikte gegevens van huidige applicaties bleven in pagefile.sys en de harde schijf was toegankelijk toen een nieuwe set gegevens moest worden gelezen of geschreven. Dit omvat gegevens die niet aanwezig zijn in pagefile - de gegevens die mogelijk zijn vervangen door een nieuwe set.

Geheugenbeheer in Windows 8 - De app-paginabestanden

Met Windows 8 veranderde het geheugenbeheer enigszins. Er waren twee soorten applicaties in Windows 8 / 8.1. De traditionele applicaties werkten nog steeds zoals hierboven uitgelegd. Een deel daarvan bleef in het RAM-geheugen staan, terwijl de vereiste gegevens werden opgeslagen in pagefile wanneer de applicaties inactief waren en het RAM vol was.

De moderne apps draaiden alleen als ze in focus waren. Als u app A en app B hebt geopend en momenteel werkt aan app A, wordt de app B samen met gerelateerde gegevens teruggestuurd naar pagefile. Op die manier kan app A een goede toegang tot het geheugen hebben en hoeft het geen pagefile te bereiken voor elk ophaalproces. Wanneer u app A naar achtergrond stuurde door u te concentreren op app B, gingen app A en gerelateerde gegevens naar pagefile terwijl app B exclusieve toegang kreeg tot RAM.

Deze methode is opgeslagen in het geheugen en maakte apps sneller. Met Windows 10 is de compressiefunctie toegevoegd om deze nog sneller te maken. In het volgende gedeelte wordt uitgelegd hoe het werkt in Windows 10.

Geheugenbeheer in Windows 10 - Compressie over Pagefile

Het geheugenbeheer is hetzelfde als dat van Windows 8 / 8.1. De traditionele apps worden opgeslagen in elektronisch geheugen en gerichte apps worden ook opgeslagen in RAM. Als RAM overbelast raakt door overtollige gegevens, worden de dingen in de app en de gegevens tot 40% gecomprimeerd en ondergebracht in hetzelfde elektronische geheugen.

Windows 10 gebruikt ook pagefile.sys om gegevens uit het elektrische geheugen op te slaan. Als een app te veel gegevens gebruikt, maar met langzamere intervallen, wordt een deel van de gegevens gepusht naar een paginabestand als het elektronische geheugen te weinig vrije ruimte heeft. Als de app agressief wordt, worden de gegevens teruggeschakeld van het paginabestand naar het elektronische geheugen en wordt een andere app naar het paginabestand gepusht om ruimte te maken voor de huidige app. Slechts in zeldzame gevallen wordt de harde schijf benaderd: wanneer een nieuwe set gegevens of app moet worden geladen of wanneer de door een app vereiste gegevens niet aanwezig zijn in RAM of wisselbestand.
Windows 10 heeft ook twee categorieën apps: modern en traditioneel. De traditionele applicaties worden afzonderlijk opgeslagen in elektronisch geheugen, terwijl de moderne apps elk een eigen stack hebben. Dit maakt het gemakkelijker om moderne apps en gerelateerde gegevens naar een pagina-bestand te duwen wanneer u te veel apps opent op een manier dat het geheugen ondanks compressie tekort schiet.

Het bespaart ongeveer 50% van de paginabestandsactiviteit (vergeleken met oudere versies van Windows) wanneer u de functie voor geheugencompressie gebruikt in Windows 10 omdat de meeste gegevens al beschikbaar zijn in het hoofdgeheugen - in een gecomprimeerde vorm. Wanneer de app of gegevens vereist zijn, wordt deze gedecomprimeerd en gebruikt. Dus is er de noodzaak om een ​​deel van het RAM-geheugen leeg te houden voor ongecomprimeerde gegevens. Zelfs bij gebruik van een paginabestand is de snelheid in Windows 10 hoger omdat de volledige app en gerelateerde gegevens worden opgeslagen als een gecomprimeerde pagina die in een sequentiële volgorde wordt geopend. Terwijl een deel van de gegevens niet wordt gecomprimeerd, wordt het andere deel naar het hoofdgeheugen verzonden voor verwerking. Dit bespaart u ook tijd en maakt computers sneller op Windows 10-machines.

Bekijk deze video op Channel 9 voor meer informatie.