The Monday Musing - Is AR gaming de toekomst van mobiel?

Nou, maandag is gestruikeld, schreeuwend over wat een geweldig weekend het had. Het heeft waarschijnlijk niets van de dingen gedaan die het je vertelt, maar gewoon knikken en glimlachen en vertellen dat het klinkt alsof het fantastisch was en hopelijk zal het snel verdwijnen.

Het enige goede aan maandag is dat ik de maandagmusing mag schrijven, waarvan ik het zeker weet dat het het grootste stuk reguliere inhoud is dat ooit het woord maandag in de titel heeft gehad. Probeer niet aan anderen te denken, dat zul je niet kunnen.

Hoe dan ook, deze week ga ik een goede oude muze hebben over AR-gaming. Is het de toekomst van mobiel, of is het een andere flits in de pan die gaat flitsen voordat hij zelfs echt opflakkert? Ik weet het niet echt, maar laten we er toch over praten.

AR je aandacht?

AR gaming maakt gebruik van de camera op je telefoon om in essentie de wereld om je heen te spelen. Het beste voorbeeld is waarschijnlijk Pokemon GO. Weet je, die Pokemon zijn er niet echt voor je, het is gewoon je telefoon alsof ze dat zijn.

Het was duidelijk dat Pokemon GO een hit was en blijft. Waarom zag ik vorige week een aantal mensen rondhangen in een park dat verwoed aan hun telefoons stak om een ​​zeldzaam beest of een ander te vangen?.

Maar aan de andere kant is het moeilijk om aan een andere game te denken die op dezelfde manier het mobile-gaming-bewustzijn heeft vastgelegd. Er zijn zeker andere AR-spellen die er zijn, maar geen van hen met de oomph van Pokemon erachter.

Dat wil niet zeggen dat het volgende grote ding niet onderweg is. Maar het doel van Pokemon Go is dat het perfect de technologie en het thema met elkaar vermengt. Het is gewoon logisch om uit te gaan en Pokemon te vangen. Gooi wat stap-gebaseerde arcering in en je bent op een winnaar.

Andere games, zoals Ingress, hebben geprobeerd hun games te bouwen rond het vastleggen van territorium. Je bent in het ene team of een ander team en je moet op verschillende plaatsen rondhangen om ze over te nemen en ze in de tint van je team op de kaart te schilderen.

Het lijkt een beetje op geocaching, maar met meer achtergrondmuziek en minder toegeven dat je gaat geocachen. Ze zijn leuk, maar tenzij je in een stad woont die door veel andere spelers wordt bewoond, krijg je niet de volledige ervaring.

En dat is waar Pokémon GO het zo goed doet. Het is in wezen een spel voor één speler. Ja, het heeft multiplayer-elementen, maar je speelt voor jezelf. Het sociale element komt voort uit het natuurlijke sociale element van rondhangen op een plaats met een stel andere Poke-nerds.

Als AR-gaming van start gaat, dan is dat het soort geest dat het moet vangen. Anders blijft het een interessante, maar uiteindelijk gedoemde noviteit. Er zijn hier een paar geweldige mogelijkheden, maar het is aan ontwikkelaars om er echt het beste van te maken.