The Monday Musing - Hoe retro is te retro?
Oh kijk, het is maandag. Wanneer gebeurde dat op aarde? Ik denk niet dat ik deze zag aankomen. Juist, denk beter aan een onderwerp voor de maandagmuziek, toch? Hmmmm. Wat te doen, wat te doen, wat te doen?
Oké, ik heb iets bedacht. Hoe retro is te retro? Een van de dingen die de App Store heeft gepleegd, is een toename van games met één oog terugblikkend op de waargenomen gloriedagen van gaming.
Maar er zijn recent games geweest die de backcatalogi hebben gescout op manieren die het nooit zullen lukken om dezelfde interesse te wekken als toen ze voor het eerst landden.
Oude tijden
Weet je, het ding met oude games is dat nogal veel van hen niet erg goed waren. Ze waren zwaar, ze reageerden niet erg, en eerlijk gezegd vonden velen van ons het alleen maar leuk omdat we niet wisten wat beter was.
En wanneer we teruggaan, merken we dat er niet echt veel voor hen is. Omdat games worden herhaald, omdat games veranderen naarmate de technologie om hen heen verandert. En waar we soms naar kijken, is een soort lappendeken.
Spellen met een retro-uitstraling moeten wel een paar dingen goed doen. En een van de belangrijkste dingen die ze nodig hebben om het goed te krijgen is zich realiseren dat het verleden niet zo geweldig was. En dat de moderne tijd behoorlijk verdomd goed is.
Vooral als het gaat om mobiel gamen. Omdat mobiele ingangen, eerlijk gezegd, lang niet zo ingewikkeld zijn als die we in de speelhallen gebruikten. Of op onze Spectrums. Of Amigas. Je snapt het idee.
Ze hebben een potentieel voor complexiteit, ja, maar het is van een ander soort. Proberen om dingen direct op een touchscreen te transponeren, zal nooit werken, want dat is het gewoon niet.
En als je de besturing verandert, moet je het spel eronder veranderen. Omdat je anders een game krijgt die niet op de juiste manier op elkaar klikt.
Dus de vraag is, hoe retro is te retro? En ik denk dat het antwoord dat elke hoeveelheid retro te retro is. Omdat we niet echt oude games terugbrengen uit de dood, maken we gebruik van een vleugje nostalgie.
En dat zijn twee heel verschillende dingen. Omdat nostalgie bijna altijd verkeerd is. Nostalgie denkt aan een plek waar je bent geweest en wanneer je daar terugkomt, ontdek je dat je je het helemaal verkeerd herinnerde.
Om eerlijk te zijn, het zijn niet de feiten die er toe doen. Het is het geheugen, hoe misleid ook. Retro is dus niet echt retro. Behalve wanneer het is. En dan is het niet echt heel goed.
